Geen Gezicht bij Omroep Wetering

Afgelopen week waren Marte Bosma en Wies Aarts, de makers achter het project Geen Gezicht en finalist voor de Waterweg Cultuurprijs 2025, te gast bij Omroep Wetering. Hun interview is donderdag tussen 15.00 en 16.00 uur te beluisteren in het programma Delft en de Regio op Omroep Delft. Later wordt het gesprek ook uitgezonden binnen De Late Avond, het samenwerkingsprogramma van elf lokale omroepen in de regio.

Tijdens het interview wordt al snel duidelijk waarom Geen Gezicht zoveel nieuwsgierigheid oproept. Het project is even mysterieus als ambitieus. Marte schetst een beeld dat bijna filmisch aandoet: een grote groep mensen staat samen voor een scherm, zingend met volle overtuiging. Terwijl hun stemmen klinken, verschijnt op het scherm een film waarin dezelfde mensen te zien zijn: acterend, bewegend, en bovenal verbonden met een gigantische pop die zij zelf besturen. Die pop, bijna vijf meter hoog, heeft geen gezicht. Dat is geen toeval, maar de kern van het verhaal.

Luister het interview over de nominatie hier terug:

Geen Gezicht gaat namelijk over het afleggen van maskers. Over laten zien wie je bent, zonder de filters, de prestaties en de façades die onze wereld zo vaak van ons vraagt. In de film en in het lied wordt dat thema op verschillende manieren verkend. En juist omdat dit thema zo universeel is, willen Marte en Wies dat het project gedragen wordt door een zo breed mogelijke groep mensen.

Luister hier meer over Marte:

Dat brede karakter is geen bijzaak; het vormt de ruggengraat van Geen Gezicht. De voorbereidingen zijn al bijna een jaar in volle gang. Wies vertelt hoe hij zelfs een stichting heeft opgericht om het project duurzaam en groter te kunnen maken. Niet alleen voor deze film, maar om uiteindelijk een doorlopend kunstproject te creëren waarin telkens een andere stad, een andere groep mensen en een andere omgeving centraal staat.

Luister hier meer over Wies:

Vanaf januari zal er drie keer per week worden gewerkt aan het project. Op één avond wordt gezongen, op een andere gefilmd en geacteerd, en op een vaste middag wordt gewerkt aan de decors en aan de indrukwekkende pop. De deelnemers komen uit allerlei hoeken van de samenleving: mensen die begeleiding krijgen van GGZ Delfland, dak- en thuislozen die worden bereikt via lokale organisaties, jongeren, kinderen en buurtbewoners. Het is een bewuste keuze om deze groepen samen te laten komen, juist omdat de samenleving vaak zo versnipperd voelt. Geen Gezicht wil die muren doorbreken.

De pop, die reiziger tussen werelden, vormt een krachtig symbool in het verhaal. Omdat hij geen gezicht heeft, confronteert hij mensen met de vraag wie zij zelf zijn achter hun masker. In het verhaal wordt deze figuur opgepakt en moet hij uitleggen waarom hij zonder gezicht door de wereld gaat. Hoe het precies afloopt blijft nog open. Bewust, want de uiteindelijke spelers en popdragers mogen zelf meedenken over het einde. Het is dus niet alleen een productie; het wordt een gezamenlijk gemaakt verhaal.

Wanneer Marte en Wies wordt gevraagd wat de nominatie voor de Waterweg Cultuurprijs voor hen betekent, hoeven ze niet lang na te denken. De prijs zou het project helpen groeien, nieuwe deelnemers aantrekken en misschien zelfs ruimte bieden om de imposante pop nóg groter te maken. Maar het belangrijkste is dat het project zichtbaar wordt voor de hele regio. Geen Gezicht wil mensen een gezicht geven, juist door een pop zonder gezicht tot leven te wekken.

Op 29 november wordt bekendgemaakt wie de Waterweg Cultuurprijs 2025 wint. Wat de uitslag ook wordt, het verhaal achter Geen Gezicht is nu al een indrukwekkende ode aan ontmoeting, identiteit en verbondenheid.